Ik ben Els, 68 jaar oud en ik woon al 14 jaar in Elden. Ik werkte maar liefst 30 jaar als huishoudelijk verzorger voor STMG. Vooral de laatste jaren waren fysiek zwaar, maar ik heb tot aan mijn pensioen gewerkt.
Opzoek naar rust en ruimte
Mijn man en ik woonden in een mooi huis in de Laar, maar toen onze kinderen het huis uit waren, wilden we graag verhuizen naar een huis met een grote tuin. Mijn man was hovenier, tuinieren was zijn passie en hobby. Hij vond het belangrijk om iets om handen te hebben na zijn pensionering. Op een dag hoorde hij van een collega over een huis in Elden met een grote tuin.
De overgang van nieuwbouw naar oudbouw was wennen. In een nieuwbouwhuis is alles af, maar in ons nieuwe huis in Elden moesten we veel zelf doen. Ook was het wennen om van de stad naar een dorp te verhuizen. Mijn man zei tegen me terwijl we door Elden reden: “Je moet iedereen groeten, anders vinden ze je verwaand.”
In 2018 overleed mijn man en stond ik er alleen voor. Gelukkig zochten de buren gelijk contact en boden ze steun aan. Ze vertelden me over de activiteiten in Elden en ik besloot hieraan deel te nemen. Ik voel me erg op mijn plek in Elden. Het is veel persoonlijker dan de anonimiteit van de stad.
Vrijwilligerswerk en nieuwe vriendschappen
Tijdens wandelingen met de hond van mijn zoon ontmoette ik mijn buurvrouw, die me vertelde over “Elden met Elkaar” in het dorpshuis. Met een andere buurvrouw ga ik nu sporten. Elke vrijdag bezoek ik het dorpshuis, waar ik deel uitmaak van een gezellige groep gelijkgestemden. Ik ben zelfs vrijwilliger geworden en help om de paar weken als gastvrouw. Dankzij mijn werk kende ik Elly, die ook in Elden woont. Ik dacht meteen dat dit ook leuk voor haar zou zijn, dus nu is Elly ook een vaste deelnemer van de vrijdaggroep.