Ik ben Geurt Kramp en ik ben een echte Eldenaar. Mijn hele leven heb ik doorgebracht in Elden, en ik zou nergens anders willen wonen. Het dorpsleven, waar iedereen elkaar kent en voor elkaar zorgt, is iets wat ik koester. Ik ben al 57 jaar gelukkig getrouwd met mijn vrouw Riekie. We hebben elkaar ontmoet tijdens een uitje met een vriendengroep. Riekie ging bij mij achterop de scooter en zo zijn we verliefd geworden! Samen hebben we één dochter.
Toen ik jong was, heb ik gediend in het leger en ben ik uitgezonden naar Nieuw-Guinea. Destijds vond ik het geen probleem om te gaan, maar nu zou ik het niet meer doen, uit principe. Na mijn diensttijd heb ik gewerkt in het magazijn van verschillende bedrijven. Ik heb 19 jaar in de zoetwarenindustrie gewerkt en daarna nog 28 jaar in de brillenbusiness. Altijd met veel plezier en toewijding.
Hobby’s en andere bezigheden
Naast mijn werk ben ik altijd actief geweest in het verenigingsleven, met name bij de tafeltennisvereniging. Tafeltennissen doe ik nog steeds ontzettend graag, en vroeger speelde ik zelfs wedstrijden voor mijn vereniging. Ook het geloof speelt een belangrijke rol in mijn leven en dat van mijn vrouw Riekie. We zijn beide lid van het koor van de Bonifatiuskerk in Elden en hebben met het koor door heel Europa gereisd.
Als vrijwilligers onderhouden Riekie en ik het koffiehuisje (recreatieruimte) van de kerk. Daarnaast speel ik al 25 jaar toneel voor de toneelvereniging van de kerk, voornamelijk blijspelen. Ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van het koor heb ik samen met mijn nichtje een sketch gedaan van André van Duin uit 1980.
Langs bij Elden met Elkaar
In de wandelgangen van Elden hoorde ik over Elden met Elkaar in het dorpshuis. Riekie en ik dachten, laten we eens langsgaan, en inmiddels zijn we ook daar vrijwilligers en ondersteunen we tijdens activiteiten op de vrijdagochtend. Het is er altijd heel gezellig en er is van alles te doen. In september 2023 organiseerden Riekie en ik zelfs een uitje voor de vrijdaggroep naar de Bonifatiuskerk, met verhalen over de geschiedenis, kunstwerken en prachtige orgelmuziek en zang van Riekie en haar zus. Het was een inspirerende ochtend.
Mijn levensmotto? “Gewoon blijven ademhalen, dat is het beste”, zelfs wanneer het leven even niet zo makkelijk is.