Maar liefst 31 jaar werkt Wil Philipsen als vrijwilliger bij De Gaanderij. Daarmee is ze de vrijwilliger die het langst actief is bij SWOA. Zelf is de 78-jarige Wil daar heel bescheiden en nuchter over: “Jeetje, zo bijzonder is dat toch niet… Ik ben blijven hangen, want het bevalt gewoon goed. En ik voel me hier thuis”. Ze kwam binnen als één van de jongste vrijwilligers bij De Gaanderij. “Ik had een betaalde baan, maar dat stopte. Toen zag ik op een gegeven moment de advertentie voor vrijwilliger in de keuken. Dat leek mij leuk”. En zo begon het…
Andere tijden
“Toen in die begintijd ging het anders. We stelden samen met de kok het menu samen en bestelden alle boodschappen. Dat ging toen nog met de fax” lacht Wil. “De slager, supermarkt en bakker kwamen de boodschappen brengen. Het was toen echt een hele gezellige tijd in de keuken. Maar iedereen waar ik in het begin mee werkte, is inmiddels overleden”. Wil verzorgde daarna ook een tijdje het buffet. “We hadden echt schik van mooi gedekte tafels. De servetten vouwden we ook netjes, alles precies gelijk”.
Gezellig met vrijwilligers
Tegenwoordig wordt het eten verzorgd door Vitanos. “Dan komen ze hier in de keuken koken, ook voor De Weldam en De Petersborg. Alle dagen in de week, behalve op de woensdag” vertelt de van oorsprong Friese Wil. Wil zorgt nu op de woensdag voor de bar en doet de inkopen daarvoor. “Ik houd het graag netjes, ben erg van het opruimen. En het is heel gezellig met de andere collega’s. Je bent er even lekker uit en je treft eens iemand” aldus Wil. Met een paar oude collega’s van De Gaanderij spreekt Wil nog steeds af en toe af om samen wat te drinken. “Als het klikt, is dat gewoon heel leuk”.
Achter de bar
Op de woensdagen dat Wil achter de bar staat komt de zangvereniging, de handwerkclub, de computerles (zelfs s ’ochtends en ’s middags), de mensen voor de heemtuin en soms is er een biljartcompetitie. “Ik zorg dan voor de koffie, thee en het fris. En voor wie wil, is er wat kleins te eten zoals een tosti. Gezellig zo met de klanten”. Eén keer in de maand is er op woensdag een gezamenlijke maaltijd voor mensen in de buurt. “Dan help ik ook mee. Dat is gezellig en heel leuk hoor” vervolgt Wil. Daarnaast helpt Wil ook jaarlijks met de kerstversieringen.
Gewoon te leuk
“Ik heb nog wel wat betaalde baantjes gehad tussendoor in de eerste jaren, maar het vrijwilligerswerk ben ik altijd blijven doen. Dat vond ik gewoon te leuk” zegt Wil. Zelfs nu Wil mantelzorger is voor haar man, blijft ze op de woensdag komen. “Mijn man gunt mij dit uitje, dat is heel fijn. Ga maar, ik red mij wel zegt hij dan. Zolang het kan, blijf ik dit gewoon doen. En wie weet kom ik daarna als cliënt bij de dagbesteding hier” sluit Wil lachend af.